ماری کوری   

فیزیکدان و شیمی‌دان لهستانی بود. وی در ۷ نوامبر سال ۱۹۶۷ در ورشو پایتخت لهستان متولد شد. ماری کوری نخستین دانشمندی است که دوبار جایزه‌ی نوبل را در رشته‌های فیزیک و شیمی گرفت.

هانری بکرل فیزیکدان فرانسوی برای اولین بار تشخیص داد که عنصر اورانیوم پرتوهایی اسرار آمیز
نامرئی از خود منتشر می کند.  بکرل  به طور اتفاقی یک قطعه کوچک از فلز  اورانیوم   را بر روی یک صفحه فیلم نورندیده که در کاغذ سیاه پیچیده شده بود گذاشته بود. صبح روز بعد مشاهده کرد که صفحه فیلم درست مثل این که نور دیده باشد سیاه شده‌است. بدیهی بود که عنصر اورانیوم، پرتوهایی را از خود ساطع کرده بود که از کاغذ سیاه گذشته و بر صفحه فیلم اثر کرده بودند.

بکرل این فرآیند را دوباره با سنگ معدنی که سنگی سخت و سیاه قیرگون است و از اورانیوم بدست می‌آید، تکرار کرد. این بار، اثری که سنگ بر روی صفحه فیلم گذاشته بود، حتی از دفعه قبل هم قوی‌تر بود. بنابراین می‌بایست به غیر از عنصر اورانیوم، یک عنصر پرتوزای دیگر هم در سنگ وجود می‌داشت.

پیر و ماری کوری با تلاش های طاقت فرسا توانستند این مسئله را انتشار دهند که سنگ معدن به غیر از اورانیوم، دو عنصر پرتوزای دیگر را نیز در خود دارد. نخسیتن عنصر را به یاد محل تولد و بزرگ شدن ماری کوری که لهستان بوده‌است،  پولونیوم  نامیدند و دومین عنصر را که اهمیت زیادی داشت رادیوم  نامیدند که از واژه لاتین به معنی «پرتو» الهام می‌گرفت.

رادیوم (نیمه عمر۱۶۰۰سال) مناسبترین عنصر برای بسیاری از کار ها می باشد, این واقعیت که پرتوهای رادیوم می‌توانند بافتهای زنده اندامها را از بین ببرند، به‌عنوان مهم‌ترین دستاورد کشف کوری‌ها مشخص گردید. پزشکان و پژوهشگران علوم پزشکی بزودی دریافتند که به این وسیله می‌توانند غده‌ها و بافتهای بدخیم را که در سرطان و همچنین بیماریهای پوستی و غدد ترشحی بروز می‌کنند، از بین ببرند.

بسیاری از بیماران سرطانی که توانسته‌اند با موفقیت درمان شوند و از مرگ نجات یابند، عمر دوباره و سلامتی خود را مرهون تلاشهای خستگی‌ناپذیر و
انگیزه والای این زن بی‌همتا هستند.

مادام کوری  در ۴ جولای ۱۹۳۴ یعنی ۲۵ سال بعد از مرگ شوهرش و در سن ۶۲ سالگی به دلیل ابتلا به   سرطان خون  درگذشت.  وی به دلیل تحقیق بر روی رادیوم   (که ماده‌ای سرطان‌زا است) در گذشت.

در سال ۱۹۹۵، خاکستر جسد ماری کوری و همسرش پی‌یر از گورستانی کوچک به  پانتئون پاریس  منتقل شد. این کار برای بزرگداشت زندگی و خدمات ماری کوری انجام شد.